هراسناکتر از آن که خودشان هنرمند شوند، اغلب اوقات این اشخاص که حتی آنقدر برای خویش ارزش قائل نیستند که دریابند رؤیای هنری را در سر میپروانند، به هنرمندان سایهوار تبدیل میشوند.
تجربه نشان میدهد که هنرمندان سایهوار به شدت درباره خود داوری میکنند، و بابت سالهایی که برای تحقق رؤیای خویش دست به عمل نزدهاند خود را میکوبند. این بیرحمی فقط به موقعیت آنها به عنوان هنرمندان سایهوار خوراک میرساند. به خاطر آورید که به وجود آوردن هنرمند، مستلزم مراقبت است. هنرمندان سایهوار به اندازه کافی مراقبت نستادهاند. هرچند به این دلیل خود را ملامت میکند که چرا بیباکانه دست به عمل نزدهاند.
برای حرکت از قلمرو سایهها به تلألوی خلاقیت، هنرمندان سایهوار باید بیاموزند خودشان را جدی بگیرند. باید با تلاشی ملایم و سنجیده، از هنرمندان خردسال درون خویش مراقبت کنند. خلاقیت یعنی بازی. اما برای هنرمندان سایهوار، یادگیری این که بگذارند بازی کنند، بس دشوار است.
از کتاب «راه هنرمند» نوشتۀ «جولیا کامرون»